
Μια διέξοδος στο αγροτικό ζήτημα: ανάπτυξη της υπαίθρου του Ναπολέοντα Μαραβέγια (στην Καθημερινή)
Ανεξαρτήτως αν διαφωνεί κανείς με την τακτική των αγροτών, ιδιαίτερα στη σημερινή οικονομική συγκυρία, το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί τα εισοδήματα από την αγροτική δραστηριότητα είναι τόσο χαμηλά που κάθε χρόνο οδηγούν τους αγρότες σε κινητοποιήσεις.
Τα προβλήματα της ελληνικής γεωργίας είναι δομικά και έχουν πολλές όψεις: ξεκινούν από την παραγωγή των αγροτικών προϊόντων και φθάνουν μέχρι και τη διανομή τους. Στο επίπεδο της παραγωγής διαπιστώνεται αδυναμία να παραχθούν προϊόντα ποιότητας με διεθνώς ανταγωνιστικό κόστος, λόγω των τεχνολογικών και οργανωτικών αδυναμιών, που οφείλονται στη μικρή κλίμακα παραγωγής, στη δυσμενή ηλικιακή σύνθεση και στην έλλειψη επαγγελματικής εκπαίδευσης των αγροτών. Στο επίπεδο της μεταποίησης διαπιστώνεται προφανής ανισορροπία σε βάρος των αγροτών και υπέρ των βιομηχανιών τροφίμων, ενώ στο επίπεδο της διανομής, η κατάσταση είναι τριτοκοσμική με δυσθεώρητες διαφορές μεταξύ τιμής παραγωγού «στο χωράφι» και τιμής καταναλωτή «στο ράφι». Και στις δύο περιπτώσεις, οι ανισορροπίες οφείλονται στη σχεδόν πλήρη απουσία συνεταιριστικής οργάνωσης των αγροτών και στην ανυπαρξία κρατικών υποδομών και ελέγχων. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και η ολιγοπωλιακή δομή της αγοράς των αγροτικών εισροών, στην οποία οφείλονται οι υψηλές τιμές τους. Τα δομικά αυτά προβλήματα απαιτούν θεσμικές και διαρθρωτικές παρεμβάσεις, οι οποίες όμως προϋποθέτουν αλλαγές στις συμπεριφορές και στις πρακτικές τόσο των αγροτών όσο και της πολιτείας.
Ωστόσο, η απόδοση τέτοιων παρεμβάσεων, οι οποίες έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί πριν από δεκαετίες, θα είναι μακροχρόνια. Τα εισοδήματα των περισσότερων Ελλήνων αγροτών δεν είναι εύκολο να βελτιωθούν τα επόμενα χρόνια μέσα στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, χωρίς την προστασία της ΚΑΠ, σε συνθήκες δημοσιονομικής κρίσης.
Aπαιτείται συνεπώς, παράλληλα με την πολιτική για τη βελτίωση των αγροτικών εισοδημάτων, μία νέα στρατηγική για την ανάπτυξη της υπαίθρου, όπου ο αγροτικός τομέας δεν θα είναι πλέον η μοναδική υποστηριζόμενη δραστηριότητα. Είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαία μία νέα αντίληψη για την ανάπτυξη της υπαίθρου, η οποία θα στηρίζει παράλληλα με τον αγροτικό τομέα και τις άλλες δραστηριότητες που αναπτύσσονται στον ίδιο χώρο όπως είναι: ο τουρισμός, η μικρή βιομηχανία και βιοτεχνία, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι κατασκευές δεύτερης κατοικίας, οι νέες υπηρεσίες, το περιβάλλον, ο φυσικός πλούτος κ.ά. Μια τέτοια στρατηγική θα έχει κύριο στόχο την ενίσχυση δυναμικών νέων, που επιθυμούν τη ζωή στην ύπαιθρο ή αυτών που επιλέγουν να παραμείνουν, προκειμένου να επιχειρήσουν στους προαναφερόμενους τομείς. Η στρατηγική αυτή προϋποθέτει βελτίωση των κοινωνικών υποδομών και των υπηρεσιών και διευκολύνεται με τη χρησιμοποίηση των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων. Αλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν εφαρμόσει με επιτυχία παρόμοια στρατηγική.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_26/01/2010_388239
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου