Σοβαρό και φθηνό, δρόμοι παράλληλοι

* Έχει πολύ δίκιο ο Πετρουλάκης. Το πρόβλημα δεν είναι που υπάρχει η Τζούλια (και κάθε Τζούλια) στην τηλεόραση ούτε καν το τί λέει αυτή. Το μόνο θέμα που θα πρέπει να μας ενοχλεί είναι η ακατάσχετη προβολή της από το πρωί ως τα μεσάνυχτα. Όλα τα υπόλοιπα και ιδίως η ηθικολογία των «αγανακτισμένων πολιτών» είναι και υποκριτική και δεν οδηγεί πουθενά. Άλλωστε, όπως πολύ σωστά λέει και ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος, αυτό που μας χαρακτηρίζει ως κοινωνία είναι ο «ηδονοβλεπτικός πουριτανισμός»... (stel)

Σοβαρό και φθηνό, δρόμοι παράλληλοι του Ανδρέα Πετρουλάκη (στην ιστοσελίδα http://www.protagon.gr/)

Υπάρχει μια σχολή σκέψης που θεωρεί τους πολίτες πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης με όποια πετριά τούς βρίσκει κάθε φορά. Θεωρεί δηλαδή ότι όποτε σκάσουν στο μεϊντάνι θέματα τρίτης και τέταρτης διαλογής, φτηνά, ελαφρά ή και χυδαία, ο κόσμος θα αφοπλισθεί από την εγρήγορσή του στην αντιμετώπιση των σοβαρών και θα αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στις σειρήνες των χαμηλοτέρων ενστίκτων.

Η αντίληψη συγκεφαλαιούται στη φράση « μα την ώρα που τόσα συμβαίνουν γύρω μας εμείς να ασχολούμαστε με την Τζούλια, την Μενεγάκη, τα ριάλιτυ, την Καλομοίρα, τον Σάκη…» και πάει λέγοντας. Ε, και; Γιατί άραγε το ένα να επηρεάζει το άλλο; Γιατί το διαζύγιο και τα spread να είναι αντίπαλοι στο ίδιο πεδίο μάχης; Γιατί οι Γιουροβίζιον να αποπροσανατολίζουν από «τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος;» Αυτά «που συμβαίνουν γύρω μας», στην πραγματικότητα, λίγες δεκάδες άνθρωποι είναι υπόλογοι να τα αντιμετωπίσουν- ε, αυτοί ας μην τις παρακολουθούν.

Η κοινωνία δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αποστειρωμένη. Κάθε τι που κινείται μέσα της έχει τους λόγους του και αυτό δεν πρέπει να μας σοκάρει αρκεί να βρίσκεται στον χώρο και την ώρα του και , φυσικά, στο πλαίσιο της νομιμότητας. Το σοβαρό και το φτηνό σε όλη την γκάμα τους συνυπήρχαν πάντα σε δρόμους παράλληλους , δεν τέμνονται και σπανίως επηρεάζουν το ένα το άλλο-απλώς υπάρχουν μικρές κάθετοι πάροδοι που τα ενώνουν γι αυτούς που θέλουν να μπούν και να βγούν. Πρέπει να είμαστε κατά το δυνατόν φειδωλοί στις απαγορεύσεις και να αφήνουμε το γούστο και την αισθητική του κάθε ενηλίκου να κατευθύνουν τις επιλογές του. Η διαρκής καταγγελτικότητα συνορεύει με την ηθικολογία- με την αυτάρεσκη υπογράμμιση δηλαδή της υπεροχής μας απέναντι στην αυτονόητη απαξία των ευτελών. Μία εύκολη νίκη σε εποχή που οι νίκες σπανίζουν.

Το μόνο πραγματικό θέμα είναι πώς χειριζόμαστε τα παιδιά μας. Η εξοικείωσή τους, ας πούμε, με την παρέλαση απρέπειας σε ορισμένες εκπομπές είναι βλαπτική. Οι πρόωρα ματαιωμένοι νέοι και νέες που διατυμπανίζουν το δικαίωμά τους στη κλειδαρότρυπα είναι αρνητικά πρότυπα. Η πρόσκληση της κ. Αλεξανδράτου σε μεσημεριανή ζώνη, χυδαία. Ο εξοβελισμός της θεματολογίας αυτής σε νυκτερινές ώρες, θα έπρεπε να είναι το αίτημα.

http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=1922&reftab=37&t=%CE%A3%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%86%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8C,-%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CE%B9