Ρhoto Οpportunity

* Αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φιλοδοξεί να ενισχύσει την εξωτερική πολιτική της χώρας και να αναβαθμίσει το ρόλο της στην ευρύτερη γειτονιά της (και όχι μόνο) είναι καιρός να αποκτήσει και έναν κανονικό Υπουργό Εξωτερικών. Το Δρούτσα ή όποιον άλλον... Το αστείο παρατράβηξε... (stel)

Ρhoto Οpportunity του Γιάννη Καρτάλη (στο ΒΗΜΑ)

Μέσα στην οικονομική θύελλα που σαρώνει τη χώρα απαρατήρητο πέρασε το γεγονός ότι ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ο οποίος επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα την Ουάσιγκτον, έγινε δεκτός από την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ μόνον για 12 λεπτά. Ουσιαστικά για να ανταλλάξει μια θερμή χειραψία ενώπιον των φωτογράφων. Αυτό δηλαδή που οι Αμερικανοί αποκαλούν «photo opportunity». Τη στιγμή που ο πρωθυπουργός κ. Α. Παπανδρέου έχει θέσει ως πρωταρχικό στόχο του την αναβάθμιση της εικόνας της χώρας (και αυτό προσπαθεί να πετύχει με τα αλλεπάλληλα ταξίδια του στο εξωτερικό) η παρουσία του κ. Δρούτσα στην αμερικανική πρωτεύουσα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες αυτές. Οι Αμερικανοί άλλωστε δεν φάνηκαν να είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από το γεγονός ότι η Αθήνα έστειλε έναν αναπληρωτή και όχι έναν κανονικό υπουργό Εξωτερικών. Αυτό δείχνει ότι επείγει ο διορισμός ενός υπουργού Εξωτερικών (είτε με την αναβάθμιση του κ. Δρούτσα είτε με τον διορισμό ενός πολιτικού προσώπου με το ανάλογο κύρος) εφόσον είναι φυσικό, στη σημερινή εξαιρετικά δυσμενή συγκυρία για τη χώρα μας, ο κ. Παπανδρέου να μην μπορεί επαρκώς να ανταποκριθεί και στους δύο ρόλους.

Ας μην ξεχνούμε ότι ο έλληνας Πρωθυπουργός θέλησε να κρατήσει το πόστο του υπουργού Εξωτερικών για να στείλει το μήνυμα προς την Αγκυρα κυρίως, αλλά και προς τα Σκόπια, ότι είναι διατεθειμένος να ασχοληθεί προσωπικά με τις δύο αυτές μεγάλες εκκρεμότητες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, δηλαδή τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Σκοπιανό. Και τα δύο αυτά ζητήματα επρόκειτο άλλωστε να κριθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον περασμένο Δεκέμβριο. Ηδη όμως οι σχέσεις με την Αγκυρα, μετά την ανταλλαγή των επιστολών των δύο πρωθυπουργών, κινούνται σε πρωθυπουργικό επίπεδο, ενώ κάτι ανάλογο επιδιώκει και ο πρωθυπουργός των Σκοπίων με τη δική του επιστολή προς τον έλληνα ομόλογό του. Αντίθετα οι σχέσεις με τις ΗΠΑ φαίνεται να καρκινοβατούν και άγνωστο παραμένει ακόμη αν και πότε ο κ. Παπανδρέου θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον, ενώ έχει ήδη προγραμματιστεί η επίσημη επίσκεψή του στη Μόσχα για τα μέσα Φεβρουαρίου. Δεν είναι τυχαίο ότι καθυστερεί η περιώνυμη υπόθεση της βίζας, η οποία υποτίθεται ότι θα είχε κλείσει από τον περασμένο Οκτώβριο.

Πέρα όμως από τη βίζα, η χρονίζουσα εκκρεμότητα της ονομασίας της πΓΔΜ έχει βρεθεί στην κορυφή της ατζέντας των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, με την Ουάσιγκτον να πιέζει αφόρητα την Αθήνα (και όχι τα Σκόπια) για την εξεύρεση λύσης. Το δεδομένο αυτό δεν επιτρέπει στην ελληνική πλευρά να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που επιδιώκει στα Βαλκάνια. Μια περιοχή για την οποία οι Αμερικανοί ανησυχούν ιδιαίτερα, θεωρώντας ότι παραμένει το πιο ασταθές σημείο της Ευρώπης, χωρίς να αποκλείουν το ενδεχόμενο μια νέας ανάφλεξης. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και η γνωστή γκρίνια για την ελληνική στάση στο θέμα του Αφγανιστάν, με αποτέλεσμα η περίφημη στρατηγική συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πόσω μάλλον που ο πρόεδρος Ομπάμα, όπως απέδειξε και η άρνησή του να μετάσχει στη Σύνοδο Κορυφής ΕΕΗΠΑ, δεν τα πάει και τόσο καλά με τους Ευρωπαίους την περίοδο αυτή. Επείγει λοιπόν η βελτίωση του κλίματος με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια προτεραιότητα που εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική για την αναβάθμιση της διεθνούς εικόνας της χώρας.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=314057&dt=07/02/2010