Aν... του Παύλου Αθανασόπουλου (στην ιστοσελίδα http://www.metarithmisi.gr/el/ )
Αν οι δυνάμεις του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, του δεξιού και πασοκικού λαϊκισμού, της αναχρονιστικής αριστεράς δεν είχαν εμποδίσει την εφαρμογή των προτάσεων Σπράου για μεταρρυθμίσεις στο δημοσιονομικό, το ασφαλιστικό και την οργάνωση της δημόσιας διοίκησης.
Αν δεν είχαν ξεσηκώσει υστερία χαρακτηρίζοντας σχεδόν ναζιστή αυτόν τον παλιό ΕΑΜίτη και αγωνιστή κατά της χούντας.
Αν αυτές οι ίδιες δυνάμεις δεν είχαν αναγκάσει την κυβέρνηση Σημίτη να πάρει πίσω το ασφαλιστικό νομοσχέδιο του Τάσσου Γιαννίτση.
Αν οι δυνάμεις του εθνικιστικού παροξυσμού με την υστερία τους μετά τα Ίμια και την υπόθεση Οτσαλάν δεν είχαν σπρώξει σε τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα.
Αν ο εθνικός μεγαλοϊδεατισμός δεν είχε σχεδόν εκβιάσει την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων, επιβαρύνοντας υπέρμετρα την χώρα μας την στιγμή που είχε άλλες προτεραιότητες.
Αν ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός με το πρόσχημα της υπόθεσης των ταυτοτήτων δεν συσπείρωνε όλες τις αναχρονιστικές δυνάμεις της χώρας και δεν υπονόμευε το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα Σημίτη.
Αν η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν πίστευε ότι η χώρα μπορεί να πορευθεί ακυβέρνητη με τον αυτόματο πιλότο.
Αν η ελληνική κοινωνία παρά το σκαστό σκάνδαλο των ομολόγων και τη δολοφονική ανικανότητα που απεδείχθη στις πυρκαγιές δεν επέμενε να αναδείξει και πάλι κυβέρνηση την Ν.Δ.
Αν η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ μετά τις εσωκομματικές εκλογές δεν έδειχνε ρεβανσισμό, αλλά συσπείρωνε όλες τις σοβαρές δυνάμεις του κινήματος για τον καταρτισμό ενός προγράμματος εκτάκτου ανάγκης που θα εφαρμοζόταν αμέσως μετά την εκλογική νίκη.
Αν η νέα κυβέρνηση δεν έδειχνε καθυστέρηση και παλινωδίες.
Τότε δεν θα ήταν αναγκαία τόσο σκληρά μέτρα.
Γιατί τα μέτρα είναι πια αναγκαία και πρέπει να στηριχθούν.
Δεν παύουν όμως να είναι κοινωνικά άδικα.
Και επείγουν αναπτυξιακά μέτρα για να μην οδηγηθούμε σε ύφεση.
Το κυριότερο είναι τα παθήματα να μας γίνουν μαθήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου