Σε ποιον χρωστάει ο Αλέξης

* Είμαι σίγουρος ότι ο Τσίπρας χαίρεται όταν του «επιτίθεται» ο Πάγκαλος. Όχι μόνο γίνεται συμπαθής στο πανελλήνιο αλλά ξεφεύγει και από τις σκοτούρες που οι συνιστώσες του προκαλούν στο ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για την αντιμετώπιση των «επιθέσεων», τί πιο εύκολο; Εδώ τα κατάφερε ο Αβραμόπουλος... (stel - το σκίτσο είναι του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα ΝΕΑ)

Σε ποιον χρωστάει ο Αλέξης του Γιώργου Λακόπουλου (στην ιστοσελίδα http://www.protagon.gr/)

Υπάρχει τουλάχιστον ένας πολιτικός πρώτης γραμμής που οφείλει κατά ένα μεγάλο μέρος τη σταδιοδρομία του στον Θόδωρο Πάγκαλο. Είναι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Αν δεν επιχειρούσε να τον ισοπεδώσει το 1994 όταν αναμετρηθήκαν για το δήμο Αθηναίων, ίσως να μην είχε τη μετέπειτα πορεία στα δημόσια πράγματα. Τώρα υπάρχει κι ένας ακόμη που μάλλον θα πρέπει να αρχίσει να στέλνει λουλούδια τον πληθωρικό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας.

Θεωρητικά αυτό που κάνει ο Πάγκαλος πηγάζει από μια πάλαια πρακτική, που επιχειρεί να ορθώσει τείχη ανάμεσα σε δυο όμορους πολιτικούς χώρους για να μην υπάρχουν μετακινήσεις από τον ένα στον άλλο. Εν προκειμένω από το ΠΑΣΟΚ στον Συνασπισμό. Η κυβέρνηση δοκιμάζεται από τα αντιλαϊκά μέτρα που είναι υποχρεωμένη να πάρει. Λογικά αυτό διευκολύνει τον Συνασπισμό να διεισδύσει σ’ ένα τμήμα της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ - και το κάνει. Για να τον αναχαιτίσει ο Θόδωρος Πάγκαλος, πιέζει τον επικεφαλής του. Μόνο που το κάνει τόσο υπερβολικά που μάλλον θα τον ωφελήσει στο τέλος.

Δεν είναι μια αόριστη εκτίμηση. Είναι η ανάλυση των στοιχείων που αναδεικνύονται από αυτή την σύγκρουση. Εκ των πραγμάτων ο Τσίπρας βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση. Είναι νέος, γράφει καλά στο γυαλί, έχει καλή ρητορική και μπορεί να κινηθεί στα πεδία που κατά παράδοση είναι σαγηνευτική η Αριστερά. Ιδίως σε κοινωνικές ομάδες όπως είναι οι νέοι.

Όπως φάνηκε στις περασμένες εκλογές ο Αλέξης «είναι πολύ νέος για να πεθάνει». Σε μια συγκυρία στην όποια η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και οι κινήσεις της είναι απολύτως προβλέψιμες, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι σε θέση να εισπράξει τίποτε, και ο Περισσός αρκείται για κεκτημένα του, ο χώρος που εκπροσωπεί ο Συνασπισμός μπορεί να απορροφήσει τη δυσαρέσκεια και τη συλλογική διάθεση για μαχητική αντίδραση.

Αυτός ο χώρος χρειάζεται κάτι να βγάζει στο προσκήνιο τα κεντρικά του πρόσωπα – και κυρίως τον επικεφαλής του. Και ο Θόδωρος Πάγκαλος του προσφέρει αυτό που χρειάζεται. Δίνει στον Τσίπρα μια νέα ευκαιρία - μετά από εκείνη που έχασε στη δημοσκοπική έκρηξη του 2007-8… Και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα τη χάσει και αυτή τη φορά.

http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=75&smid=400&ArticleID=1872&reftab=218&t=%CE%A3%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CF%87%CF%81%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7%CF%82-