Χούντα είναι (;) θα περάσει (;)

του Θέμη Λαζαρίδη από το blog «Αξιολόγηση Βουλευτών»

* Το «διακομματική χούντα» ίσως και να είναι αυστηρός ως όρος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο που λειτουργεί η σημερινή δημοκρατία μας. «In Greece there is too much democracy…” μου έλεγε πριν λίγο καιρό ένας αλλοδαπός φίλος μου που μας γνωρίζει καλά ως λαό, και ίσως να μην έχει άδικο... (stel)

Πριν από λίγο καιρό ο Γιώργος Παπανδρέου βρέθηκε σε μια εκδήλωση οπαδών του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι κάποια στιγμή άρχισαν να φωνάζουν «κάτω η χούντα της Νέας Δημοκρατίας». Ο κ. Παπανδρέου τους διόρθωσε λέγοντας ότι δεν πρόκειται για χούντα, αφού η Νέα Δημοκρατία εξελέγη με την ψήφο του λαού.

Είναι προς τιμήν του ΓΑΠ που έκανε αυτή τη διόρθωση. Όμως ας το σκεφτούμε λίγο βαθύτερα. Έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα αληθινή δημοκρατία; Η δική μου απάντηση είναι «όχι», θεωρώ ότι έχουμε μια επίφαση δημοκρατίας. Θα μπορούσα μάλιστα να ονομάσω το πολίτευμά μας «διακομματική χούντα ήπιας μορφής». Οι πολιτικοί έχουν γίνει μια αυτοεξυπηρετούμενη συντεχνία που κάνει ό,τι θέλει ατιμώρητα χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Οι εκλογές δεν λύνουν το πρόβλημα διότι τα κόμματα σχηματίζουν ένα άτυπο «καρτέλ» και ο λαός δεν έχει ουσιαστική επιλογή.

Οι εκλογές είναι μια βασική προϋπόθεση για την ύπαρξη της δημοκρατίας, αλλά όχι η μοναδική. Είναι δηλαδή, όπως λέγαμε στα μαθηματικά, απαραίτητη συνθήκη αλλά όχι ικανή. Ένα πιο ουσιώδες κριτήριο είναι να υπάρχει γνήσια αντιπροσώπευση, να αισθάνεται δηλαδή ο κάθε πολίτης ότι αντιπροσωπεύεται από μια μερίδα του πολιτικού συστήματος. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ δεν αισθάνομαι να αντιπροσωπεύομαι από κανένα από τα εν Βουλή κόμματα. Και δεν έχω τίποτα ακραίες ιδέες, εκτός κι αν η πίστη στο Κράτος Δικαίου είναι πλέον ακραία ιδέα. Επιπλέον, η γενικευμένη κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των πολιτικών που παρατηρείται στην Ελλάδα είναι ασυμβίβαστη με την αληθινή δημοκρατία. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω την επιστροφή σε ουτοπικά οράματα άμεσης δημοκρατίας. Είναι δυνατόν να υπάρξει γνήσια αντιπροσωπευτική δημοκρατία με τις κατάλληλες θεσμικές δικλείδες ασφαλείας. Αλλά πώς θα υλοποιηθούν αυτές όταν αυτοί που έχουν την εξουσία δεν έχουν κανένα συμφέρον να τις θεσπίσουν;

Πώς θα πέσει αυτή η «διακομματική χούντα»; Σίγουρα όχι χωρίς την ενεργοποίηση σημαντικής μερίδας των πολιτών. Το σφυροκόπημα μέσω του διαδικτύου είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε και μπορεί να σταδιακά να πιέσει τα υπάρχοντα κόμματα να αλλάξουν. Ενεργοποίηση μέσα από νέα κόμματα είναι μια άλλη διέξοδος. Επεξεργασία συγκεκριμένων θεσμικών προτάσεων επίσης μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. Όπως και να χει «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή».

http://axiologisibouleytwn.wordpress.com/2009/05/09/%CF%87%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9/