Ναι στα λάθη, όχι στην κοροϊδία

* Η περίπτωση του Γενικού Γραμματέα που η τοποθέτηση του ανακλήθηκε μόλις έγιναν γνωστές παλιότερες υβριστικές ατάκες του κατά του ΠΑΣΟΚ στο facebook προκάλεσε διαφόρους τύπους αντιδράσεων:
1. όσων θεώρησαν ατυχές το περιστατικό για το ΠΑΣΟΚ που τουλάχιστον διορθώθηκε νωρίς,
2. όσων προτίμησαν να συγκρατήσουν από την ιστορία την αξιοκρατία της όλης διαδικασίας των βιογραφικών που προκύπτει από την επιλογή και δεξιών για τις θέσεις,
3. όσων βρήκαν κι άλλους λόγους να τα βάλουν είτε με τον Παπακωνσταντίνου και τους ανθρώπους που επιλέγει ή με την όλη διαδικασία που αποκλείει τα «δικά μας παιδιά», και

4. όσων αρέσκονται στις θεωρίες συνωμοσίας και θεώρησαν την όλη υπόθεση ψιλοστημένη.

Όλοι πάντως συμφώνησαν σε ένα πράγμα: Στην ηλιθιότητα του τύπου αυτού που και τα σχόλια έγραψε και την αίτηση υπέβαλε και μετά ξέχασε να τα διαγράψει προφανώς από την έκπληξη του που ήταν η τελική επιλογή. (stel - το σκίτσο είναι του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή)

Ναι στα λάθη, όχι στην κοροϊδία του Φοίβου Καρζή (στην ιστοσελίδα http://www.freecity.gr/)

Bγήκαν πάλι στο κλαρί κι ανέβηκαν στα κάγκελα για να ανεμίσουν τη σημαία του θριάμβου όσοι έβγαζαν φλύκταινες με την ανοιχτή διαδικασία για τους γενικούς γραμματείς. Σήμερα έχουν το απόλυτο επιχείρημα. Ανεκλήθη νύκτωρ η απόφαση για την τοποθέτηση ειδικού γραμματέα για τις ΔΕΚΟ στο υπουργείο Οικονομικών, διότι εντοπίστηκε ότι το βράδυ των εκλογών είχε σπεύσει να γράψει στο facebook ότι με τη νίκη του ΠΑΣΟΚ αρχίζει περίοδος κονόμας και τα λαμόγια τρίβουν τα χέρια τους. Μάθημα πρώτο: καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς, πολύ περισσότερο παρά να γράφεις στο facebook.

Σήμερα η υπόθεση αυτή κοντεύει να υποσκελίσει την επιστολή Γιουνκέρ και τους όρους που θέτουν οι κοινοτικοί για να στηρίξουν, όπως στηρίζουν, την Ελλάδα και την οικονομία απέναντι στις ορέξεις των κερδοσκόπων. Γιατί; Πρώτον, γιατί η πραγματικότητα είναι βαριά και δύσπεπτη. Και, δεύτερον, γιατί το παραπολιτικό είναι πιο εύκολο, πιο ιντριγκαδόρικο και πιο ευχάριστο από τα προβλήματα χωρίς εύκολες λύσεις.

Ανεκλήθη, λοιπόν, ο διορισμός Κουτούπη. Τόσες μέρες το κεντρικό επιχείρημα κατά της επικατάρατης αυτής διαδικασίας των βιογραφικών ήταν πως πρόκειται για προσχηματική επιλογή. Ότι, φίλε μου σας κοροϊδεύουν. Εσείς που στείλατε τα βιογραφικά σας, την πατήσατε. Ούτε που θα ασχοληθούν μαζί σας. Θα βάλουν πάλι μόνον πρώην βουλευτές.

Κάποιοι θα μπουν και μπήκαν. Αλλά το επιχείρημα πού είναι σήμερα; Το πήρε μαζί του ο Κουτούπης στην πτώση του. Γιατί απεδείχθη μέλος της ΔΑΚΕ. Και είχε οριστεί γραμματέας για τις ΔΕΚΟ, τομέα κρίσιμο και με μεγάλο οικονομικό και διαχειριστικό αντικείμενο. Που σημαίνει ότι τα βιογραφικά δεν είναι καραγκιοζιλίκι. Ότι, όντως, κάποιοι τα κοιτάνε.

Κι αν ο κ. Κουτούπης ήταν ένας μη ενεργός πολιτικά πολίτης, αν δεν ήταν μέλος του αντίπαλου κόμματος, ή έστω αν δεν είχε εντοπιστεί να εξυβρίζει την κυβέρνηση που αργότερα το ξανασκέφτηκε και θέλησε να υπηρετήσει, αυτός ο μη κομματικός Κουτούπης θα ήταν σήμερα γενικός γραμματέας.

Στην περίπτωσή του έγινε λάθος. Θα έπρεπε ο έλεγχος να ήταν πιο αποτελεσματικός, αφού έτσι κι αλλιώς είναι χρονοβόρος; Φυσικά. Αλλά το λάθος πόσο κράτησε; Μερικές ώρες. Για την κυβέρνηση το κόστος είναι η γκρίνια – κόστος όχι αμελητέο. Για το κράτος και τη χώρα, που αυτό αφορά τους πολίτες, το κόστος ποιό είναι; Μηδέν. Κανένα. Αλλά οι Κουτούπηδες χωρίς ένσημα στη ΔΑΚΕ ξέρουν ότι θα μπορούσαν να βρίσκονται σε αυτή τη θέση. Ότι δεν είναι κλειστή η πόρτα.

Και, τελοσπάντων, ας υποδείξει κάποιος αν πέρα από τη συγκεκριμένη διαδικασία υπάρχει κάποια άλλη διέξοδος για να κάνει το Δημόσιο αυτό που κάνουν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις και οργανισμοί στον κόσμο για να διατηρήσουν τη ζωτικότητά τους: πώς δηλαδή μπορεί να μπολιαστεί με στελέχη 30άρηδες ή 40άρηδες σήμερα (ξαναλέω: σήμερα) ο κρατικός μηχανισμός. Τι θα έκαναν τα στελέχη με τα βιογραφικά; Θα περίμεναν μια 20ετία για να γίνουν διευθυντές στα 60 τους, ή θα προτιμούσαν να μείνουν στις ιδιωτικές δουλειές τους;

Λάθος ο Κουτούπης; Λάθος.

Αλλά χίλιες φορές ένα λάθος, που διορθώνεται, σε μια σωστή και κυρίως ανοιχτή (γιατί αυτό είναι το μυστικό) μέθοδο, παρά η γνωστή ιστορία των τσιμπητών κολλητών κομματοκρατών, που σήμερα χαμογελούν χαιρέκακα επειδή θα χρειαστεί άλλη μια εβδομάδα για να αποκτήσει το υπουργείο Οικονομικών έναν ικανό γενικό γραμματέα για τα επόμενα χρόνια.

http://www.freecity.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1821:2009-12-02-09-00-36&catid=6:2009-07-04-06-45-04&Itemid=4