Από την Κούνεβα στον Ομπάμα

* Αρκετά γράφτηκαν για την προχθεσινή συνέντευξη της Κωνσταντίνας Κούνεβα στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη. Διαφωνώ με μερικά από όσα η ίδια είπε χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι η συνολική παρουσία της παύει να είναι συγκλονιστική. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία της πρέπει να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στην επικαιρότητα γιατί συμβολίζει πολλά πράγματα που δυστυχώς χαρακτηρίζουν τη σημερινή Ελλάδα: το ρατσισμό, την εξολόθρευση του υγιούς συνδικαλισμού, τη διεφθαρμένη και ανίκανη αστυνομία, το απαράδεκτο καθεστώς εργασιακών σχέσεων ορισμένων επαγγελμάτων και αρκετά ακόμα... (stel)

Από την Κούνεβα στον Ομπάμα του Φοίβου Καρζή (στην ιστοσελίδα http://www.freecity.gr/)

“Tα κόμματα είναι ένα πλαίσιο. Είναι ιεραρχικά. Η φιλοδοξία του ενός να είναι πάνω από τον άλλο περνάει στην κοινωνία”. Τι είναι αυτό; Είναι κάποια ανάλυση από το σημερινό τύπο για το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας; Είναι το συμπέρασμα ενός πολιτικού επιστήμονα για την κατάσταση του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα; Όχι.

Είναι κάτι πολύ πιο απλό και κάτι πολύ πιο τραγικά απτό. Είναι μια φράση της Κωνσταντίνας Κούνεβα από αυτή την ασύλληπτης δραματικής έντασης συνέντευξη που έδωσε στο Σταύρο Θεοδωράκη – κι αν δεν την είδατε χτες το βράδυ στο Mega, αναζητήστε τη ή περιμένετε τη βέβαιη επανάληψή της και ακυρώστε οτιδήποτε άλλο για να την παρακολουθήσετε.

Μια καθαρίστρια από τη Βουλγαρία, όπου ήταν διανοούμενη, να εξηγεί σε λαμπρά ελληνικά γιατί δεν μπήκε ποτέ σε κόμματα, και προτίμησε το συνδικαλισμό μέχρι να συναντήσει ένα μπουκάλι ακουαφόρτε.

Την άκουγα να λέει πως δεν έχει μίσος γι'αυτόν που το πέταξε, ούτε για εκείνους που τον έστειλαν. Κι αναρωτήθηκα αν υπάρχει άλλη τέτοια τηλεοπτική στιγμή. Και υπάρχει. Μόνον μία φορά στο παρελθόν θυμάμαι ένας άνθρωπος που υπέφερε απάνθρωπα να συναντά στη δημόσια έκθεση της τηλεόρασης τους δημίους του και να μιλά μαζί τους και γι'αυτούς ξεπερνώντας το ανυπέρβλητο συναίσθημα του ανθρώπου. Ήταν η περίφημη συνέντευξη του Αλέκου Παναγούλη με τους βασανιστές του.

Ποιοί, όμως, σήμερα είναι οι ένοχοι της Κούνεβα; Είμαστε όλοι.

Είμαστε εμείς που θα δούμε να καθαρίζουν τη σκάλα μας και δεν θα ρωτήσουμε (όχι από αφέλεια, βέβαια...) ποιά είναι η εταιρεία του συνεργείου και πώς δουλεύει.

Είμαστε όσοι θα ανεχτούμε να συνεχιστεί η βαρβαρότητα της άρνησης ενός πιστοποιητικού γέννησης και ταυτοπροσωπίας στα γεννημένα στην Ελλάδα παιδιά των μεταναστών.

Είμαστε όσοι στην συνέντευξη της Κούνεβα θα γυρίσουμε κανάλι, γιατί προτιμάμε να μην βλέπουμε.

Κι είμαστε όσοι αύριο που θα αρχίσει η συζήτηση για το ασφαλιστικό θα δούμε τον κίνδυνο της μοιρασιάς, της απώλειας πιθανών κεκτημένων – αντί για τη στοιχειώδη δικαιοσύνη μιας βασικής ασφάλισης για όλους.

Όσοι δεν στοιχηθούν, δηλαδή, στην άρνηση μιας τόσο θεμελιώδους ανισότητας που αναιρεί την ηθική βάση της κοινωνίας, που αντιστέκεται μέχρι τέλους και δεν ξεκολλάει από το δέρμα μιας χώρας παρά μόνο μέσα από μεγάλες πολιτικές μάχες, σαν αυτή που έδωσε, στοιχηματίζοντας τα πάντα, και τελικά κερδίζει στην Ουάσιγκτον ο μείζων αυτός πολιτικός που λέγεται Μπαράκ Ομπάμα.

http://www.freecity.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1524:2009-11-09-07-08-49&catid=6:2009-07-04-06-45-04&Itemid=4