* Επειδή αφενός οι Βρυξέλλες έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας (στραβά μάτια στην απογραφή του 2004, πολιτική συμμαχία Μπαρόσο-Καραμανλή κτλ) και αφετέρου η ελληνική κυβέρνηση ως νεοεκλεγείσα χρειάζεται ένα μίνιμουμ χρονικό περιθώριο για να επιδείξει έργο, η κοινοτική επιτήρηση όσο επιβεβλημένη και αναμενόμενη είναι, πρέπει κι αυτή να έχει τα όρια της. (stel)
Αλλο συμβιβασμός άλλο ραγιαδισμός του Πάνου Σώκου (στην Ελευθεροτυπία)
Η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. στερείται ουσιαστικά του δικαιώματος να σχεδιάσει χωρίς συμβιβασμούς την οικονομική της πολιτική, προκειμένου να βγει από την κρίση.
Οι οικονομίες σήμερα στην Ευρώπη είναι αλληλένδετες όσο ποτέ και ένας αδύναμος πυλώνας στο οικοδόμημα της Ε.Ε. μπορεί να το γκρεμίσει. Υπό αυτή την έννοια, όσο κι αν δεν μας αρέσει η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στους ρυθμούς των Βρυξελλών, προκειμένου να βγει από την κρίση, είναι ώς έναν βαθμό αναγκαίο κακό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ελληνική κυβέρνηση, παρά τους λεονταρισμούς του Γ. Παπανδρέου τις πρώτες ημέρες, έχει κάνει ήδη στροφή και χορεύει στους ρυθμούς των Βρυξελλών. Δεν είναι ό,τι καλύτερο αλλά είναι η σκληρή πραγματικότητα και όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Για την ώρα το σχέδιο που έλεγε ότι έχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το οποίο περιελάμβανε, υποτίθεται, ενίσχυση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων χωρίς πάγωμα μισθών, χωρίς φόρους και με αναπτυξιακή προοπτική, παραμένει στα συρτάρια καθώς θεωρείται ανέφικτη η εφαρμογή του. Μόνο το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης πρόλαβε να δώσει, κι αυτό μειωμένο...
Παρ'όλα αυτά οι πολίτες κάνουν υπομονή, ελπίζουν ακόμα, είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν την κυβέρνηση, την εμπιστεύονται και το έδειξαν οι δύο χθεσινές δημοσκοπήσεις. Τα περιθώρια λοιπόν της κυβέρνησης είναι ακόμα πολλά για να βγάλει τη χώρα από την κρίση με κοινωνικές θυσίες αλλά και με αξιοπρέπεια.
Ομως από αυτό το σημείο μέχρι τον δουλικό τρόπο με τον οποίο Ελληνες υπουργοί αντιμετώπισαν τα κοινοτικά golden boys την προηγούμενη εβδομάδα, η απόσταση είναι χαοτική. Οι νεαροί γραφειοκράτες των Βρυξελλών έδειξαν με την απαξιωτική τους συμπεριφορά ποια άποψη έχουν στις Βρυξέλλες για τη χώρα και οι υπουργοί το ανέχτηκαν.
Μπορούσαν να μην τους δεχτούν, να τους παραπέμψουν σε υπηρεσιακούς παράγοντες, όπως έκανε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Δεν το έκαναν, γιατί προφανώς θεωρούν ότι η τύχη της οικονομίας μας εξαρτάται από τι θα γράψουν στις εκθέσεις τους προς τα μεγάλα αφεντικά τους (στον Μπαρόζο, τον Αλμούνια, τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί) όταν επιστρέψουν στις Βρυξέλλες. Βλέπετε πάνω απ' όλα η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να εγκριθεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ακόμα κι αν χρειαστεί να υποκύψει στις απαιτήσεις και στα καμώματα μερικών κακομαθημένων και καλοπληρωμένων γραφειοκρατών των Βρυξελλών.
Δυστυχώς, έτσι γράφεται σήμερα η οικονομική ιστορία της χώρας. Με ραγιάδικη νοοτροπία που δεν λέει να εγκαταλείψει τους νεοέλληνες πολιτικούς όταν συναντώνται με τους δυτικούς Ευρωπαίους. Μας ταπεινώνουν οι Ευρωπαίοι στις ευρωπαϊκές συνόδους, μας πιέζουν όσο καμιά άλλη χώρα -τάχα γιατί ενδιαφέρονται να μην καταρρεύσει η οικονομία και μαζί το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα- και εμείς λέμε και ευχαριστώ. Ενώ γνωρίζουμε ότι για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να κάνουν μπίζνες στη χώρα μας. Μας πιέζουν άλλοι να αγοράσουμε από αυτούς, άλλοι να πουλήσουμε σε αυτούς, άλλοι να τους βάλουμε συνέταιρους (σ.σ. αποκαλυπτικό το ρεπορτάζ της χθεσινής «Κ.Ε.»). Οι Γερμανοί πιέζουν για τα Γιουροφάιτερ, τον Σκαραμαγκά, τον ΟΤΕ, οι Γάλλοι για τις τράπεζες και τις κατασκευές, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί για τις υποδομές και τα πετρέλαια, και πάει λέγοντας. Ολοι θέλουν να μοιραστούν τα ιμάτια της ελληνικής οικονομίας. Ολα αυτά τα ξέρει η ελληνική κυβέρνηση, είναι ισχυρό χαρτί στα χέρια της, όμως σκύβει το κεφάλι. Ο κ. Παπανδρέου λέει συχνά ότι η Ελλάδα έχει δύο ελλείμματα: οικονομικό έλλειμμα και έλλειμμα αξιοπιστίας. Υπάρχει όμως και ένα τρίτο, είναι το έλλειμμα αξιοπρέπειας και είναι εξίσου σοβαρό.
http://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=120113
Αλλο συμβιβασμός άλλο ραγιαδισμός του Πάνου Σώκου (στην Ελευθεροτυπία)
Η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. στερείται ουσιαστικά του δικαιώματος να σχεδιάσει χωρίς συμβιβασμούς την οικονομική της πολιτική, προκειμένου να βγει από την κρίση.Οι οικονομίες σήμερα στην Ευρώπη είναι αλληλένδετες όσο ποτέ και ένας αδύναμος πυλώνας στο οικοδόμημα της Ε.Ε. μπορεί να το γκρεμίσει. Υπό αυτή την έννοια, όσο κι αν δεν μας αρέσει η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στους ρυθμούς των Βρυξελλών, προκειμένου να βγει από την κρίση, είναι ώς έναν βαθμό αναγκαίο κακό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ελληνική κυβέρνηση, παρά τους λεονταρισμούς του Γ. Παπανδρέου τις πρώτες ημέρες, έχει κάνει ήδη στροφή και χορεύει στους ρυθμούς των Βρυξελλών. Δεν είναι ό,τι καλύτερο αλλά είναι η σκληρή πραγματικότητα και όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Για την ώρα το σχέδιο που έλεγε ότι έχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το οποίο περιελάμβανε, υποτίθεται, ενίσχυση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων χωρίς πάγωμα μισθών, χωρίς φόρους και με αναπτυξιακή προοπτική, παραμένει στα συρτάρια καθώς θεωρείται ανέφικτη η εφαρμογή του. Μόνο το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης πρόλαβε να δώσει, κι αυτό μειωμένο...
Παρ'όλα αυτά οι πολίτες κάνουν υπομονή, ελπίζουν ακόμα, είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν την κυβέρνηση, την εμπιστεύονται και το έδειξαν οι δύο χθεσινές δημοσκοπήσεις. Τα περιθώρια λοιπόν της κυβέρνησης είναι ακόμα πολλά για να βγάλει τη χώρα από την κρίση με κοινωνικές θυσίες αλλά και με αξιοπρέπεια.
Ομως από αυτό το σημείο μέχρι τον δουλικό τρόπο με τον οποίο Ελληνες υπουργοί αντιμετώπισαν τα κοινοτικά golden boys την προηγούμενη εβδομάδα, η απόσταση είναι χαοτική. Οι νεαροί γραφειοκράτες των Βρυξελλών έδειξαν με την απαξιωτική τους συμπεριφορά ποια άποψη έχουν στις Βρυξέλλες για τη χώρα και οι υπουργοί το ανέχτηκαν.
Μπορούσαν να μην τους δεχτούν, να τους παραπέμψουν σε υπηρεσιακούς παράγοντες, όπως έκανε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Δεν το έκαναν, γιατί προφανώς θεωρούν ότι η τύχη της οικονομίας μας εξαρτάται από τι θα γράψουν στις εκθέσεις τους προς τα μεγάλα αφεντικά τους (στον Μπαρόζο, τον Αλμούνια, τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί) όταν επιστρέψουν στις Βρυξέλλες. Βλέπετε πάνω απ' όλα η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να εγκριθεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ακόμα κι αν χρειαστεί να υποκύψει στις απαιτήσεις και στα καμώματα μερικών κακομαθημένων και καλοπληρωμένων γραφειοκρατών των Βρυξελλών.
Δυστυχώς, έτσι γράφεται σήμερα η οικονομική ιστορία της χώρας. Με ραγιάδικη νοοτροπία που δεν λέει να εγκαταλείψει τους νεοέλληνες πολιτικούς όταν συναντώνται με τους δυτικούς Ευρωπαίους. Μας ταπεινώνουν οι Ευρωπαίοι στις ευρωπαϊκές συνόδους, μας πιέζουν όσο καμιά άλλη χώρα -τάχα γιατί ενδιαφέρονται να μην καταρρεύσει η οικονομία και μαζί το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα- και εμείς λέμε και ευχαριστώ. Ενώ γνωρίζουμε ότι για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να κάνουν μπίζνες στη χώρα μας. Μας πιέζουν άλλοι να αγοράσουμε από αυτούς, άλλοι να πουλήσουμε σε αυτούς, άλλοι να τους βάλουμε συνέταιρους (σ.σ. αποκαλυπτικό το ρεπορτάζ της χθεσινής «Κ.Ε.»). Οι Γερμανοί πιέζουν για τα Γιουροφάιτερ, τον Σκαραμαγκά, τον ΟΤΕ, οι Γάλλοι για τις τράπεζες και τις κατασκευές, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί για τις υποδομές και τα πετρέλαια, και πάει λέγοντας. Ολοι θέλουν να μοιραστούν τα ιμάτια της ελληνικής οικονομίας. Ολα αυτά τα ξέρει η ελληνική κυβέρνηση, είναι ισχυρό χαρτί στα χέρια της, όμως σκύβει το κεφάλι. Ο κ. Παπανδρέου λέει συχνά ότι η Ελλάδα έχει δύο ελλείμματα: οικονομικό έλλειμμα και έλλειμμα αξιοπιστίας. Υπάρχει όμως και ένα τρίτο, είναι το έλλειμμα αξιοπρέπειας και είναι εξίσου σοβαρό.
http://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=120113
2 σχόλια:
Να δώσουμε το βραβείο λαϊκισμού στον κύριο Σώκο. Εμπεριστατώμενη άποψη καφενειακού επιπέδου. Ελπίζω το οικονομικό επιτελείο να μην κουβαλάει τα ίδια μυαλά.
"τα κοινοτικά golden boys"
"Μπορούσαν να μην τους δεχτούν"
"να υποκύψει στις απαιτήσεις και στα καμώματα μερικών κακομαθημένων και καλοπληρωμένων γραφειοκρατών των Βρυξελλών"
Ο τράχηλος του Έλληνα ζυγό δεν υπομένει...
δεν έχεις άδικο και αμφιταλαντεύτηκα κι εγώ αν θα το ανεβάσω ή όχι. με εξυπηρετούσε όμως η κεντρική ιδέα του άρθρου για να κάνω το point ότι κάπως και οι Βρυξέλλες (οι επίσημοι αξιωματούχοι φυσικά και όχι οι κακόμοιροι υπάλληλοι που τους κάναμε και εξώφυλλο...) έχουν κάνει τα δικά τους παιχνίδια γύρω από την ελληνική πολιτική και οικονομική κατάσταση.
Δημοσίευση σχολίου