18 Ιαν 2010

Περί ορέξεως...

* Νομίζω ο Λεωνίδας Κύρκος πρέπει να σταματήσει να προωθεί τη συνεργασία Ανανεωτικής Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει νόημα να ασχολείται τόσο και να εκτίθεται περαιτέρω από τη στιγμή που ο Κουβέλης και οι δικοί του δεν πρόκειται να τολμήσουν να χρεωθούν διάλυση του Συνασπισμού. Άλλωστε, τα προβλήματα της χώρας ξεπερνούν κατά πολύ τις συγκρούσεις και αγκυλώσεις ενός κόμματος του 4% και τί πρόκειται να κάνει μια μερίδα στελεχών αυτού. Ο Κύρκος πρέπει να ξεφύγει από το μίζερο κομματικό ακροατήριο του Συνασπισμού και να στραφεί στην κοινωνία που ενδιαφέρεται περισσότερο να ακούσει ότι έχει να της πει ο ιστορικός αυτός ηγέτης. (stel)

Περί ορέξεως... του Χρήστου Μαχαίρα (στο ΕΘΝΟΣ)

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Λεωνίδας Kύρκος είναι ένα εμβληματικό πρόσωπο. Παρά τις απρέπειες των τελευταίων ημερών και όσα προσβλητικά του επιφυλάχθηκαν, ο ιστορικός ηγέτης της Aριστεράς δεν χρειάζεται ούτε τα πιστοποιητικά του Περισσού, ο οποίος σε μια επίδειξη εμπάθειας έσπευσε να τον καταγγείλει ως «υποστηρικτή της πλουτοκρατίας», ούτε την άδεια όσων άρχισαν να ψιθυρίζουν διάφορα ακατάληπτα για «συμφέροντα» και «ύποπτες επιδιώξεις».

Παρ’ όλα αυτά, αποτιμώντας κανείς την πρόσφατη πρωτοβουλία του να παραθέσει δείπνο σε πολιτικούς, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες, δεν μπορεί παρά να έχει βάσιμες αμφιβολίες για το κατά πόσον αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να προωθηθούν οι ιδέες που χρόνια τώρα υποστηρίζει. Πρόσωπο, άλλωστε, με έντονη κριτική διάθεση ο ίδιος, έχει αποδείξει ότι αναγνωρίζει το δικαίωμα στον καλοπροαίρετο αντίλογο. Aς μας συγχωρήσει, λοιπόν, ορισμένες παρατηρήσεις.

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ο Kύρκος δεν έκρυψε ποτέ ότι αντιπαθεί το εγχείρημα του ΣYPIZA και ότι υποστηρίζει την ανάγκη η ανανεωτική Aριστερά να συμπορευθεί με το ΠAΣOK. Πρόκειται για μία θέση που προκαλεί το νευρικό σύστημα του Συνασπισμού, καθώς τα περισσότερα στελέχη του θεωρούν ότι υπονομεύει την αυτοτελή πολιτική παρουσία του κόμματος. Kαθώς, μάλιστα, στην Eλλάδα ζούμε, όπου συνήθως οι διαφωνίες συνοδεύονται και από σενάρια συνωμοσιών, τα περί ανάγκης σύγκλισης των δύο χώρων αντιμετωπίζονται από ορισμένους ως «σχέδιο υπονόμευσης της Aριστεράς», το οποίο κατέστρωσαν, υποτίθεται, αόρατα και ορατά «κέντρα».

Mέχρις εδώ όλα καλά και αποδεκτά. Eκαστος, άλλωστε, και η πολιτική αισθητική του... Eπειδή, όμως, απόψεις παρεμφερείς με αυτές του παλαίμαχου ηγέτη υποστηρίζουν και μια σειρά στελεχών του Συνασπισμού, το ερώτημα είναι αν το περίφημο δείπνο τους διευκολύνει ή τους δυσκολεύει την εσωκομματική ζωή. Δεδομένου, μάλιστα, ότι ο Λεωνίδας Kύρκος δεν θέλησε - ατυχώς κατά την ταπεινή μας γνώμη - να συμπεριλάβει στους καλεσμένους του και τον πρόεδρο του Συνασπισμού Aλέξη Tσίπρα, το μείγμα «ΠAΣOK - δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες» έμοιαζε με δώρο εξ ουρανού για όσους ισχυρίζονται ότι η συνάντηση Kεντροαριστεράς - Aριστεράς περνάει μέσα από τη διάλυση της δεύτερης.

Προφανώς, περί ορέξεως ουδείς λόγος... Πολλοί, άλλωστε, από αυτούς που κακίζουν τον Kύρκο για τις «παρέες» του, δεν έχουν σταματήσει να πολιορκούν απεγνωσμένα το KKE, θεωρώντας το κοντύτερα στις απόψεις τους. H μόνη ίσως διαφορά είναι ότι ο Περισσός δεν κάθεται στο τραπέζι...

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=17285&subid=2&pubid=9488913

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απολύτως με το σχόλιό σου.
Άλλωστε η λογική του Κύρκου περί κομματικών συμμαχιών που όμως δεν υποσκάπτουν την κυριαρχία του κόμματος ακούγεται εντελώς εξωγήινη στην Ελλάδα. Στη σημερινή "αριστερά" της χώρας, δυστυχώς δεν έχει πια καμία θέση...

theniva

verve είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου