21 Ιουν 2010

«Με τον παρά τους...»

* Ποδήλατα, ποδόσφαιρο και τώρα κοσμοπολίτικα πάρτυ… Πιο light θεματολογία δεν γίνεται! Νομίζω ότι όσοι δυσανασχέτησαν με την επιμονή μου στα περί Συνασπισμού την προηγούμενη βδομάδα με έχουν πλέον συγχωρέσει… (stel – το σκίτσο είναι του Ανδρέα Πετρουλάκη στην Καθημερινή)

«Με τον παρά τους...» του Γιάννη Πρετεντέρη (στο ΒΗΜΑ)


Ομολογώ ότι δεν έχω ακόμη αποφασίσει σε ποιον πρέπει να αποδώσω τα μεγαλύτερα εύσημα βλακείας και αναισθησίας:


Σε αυτούς που παραχώρησαν το θωρηκτό «Αβέρωφ» για να γίνει ένα πάρτι; * Ή σε εκείνους που ζήτησαν το θωρηκτό «Αβέρωφ» για να κάνουν πάρτι;


Για να μην αδικήσω κανέναν, θα τα απονείμω εξ ημισείας. Αλλά επιτρέψτε μου να σταθώ περισσότερο στους δεύτερους.


Αναρωτιέμαι:

Τι ζόρι πρέπει άραγε να τραβάς για να σκεφθείς
να οργανώσεις γλέντι (γαμήλιο ή επιχειρηματικό, αδιάφορο...) πάνω σε ένα παροπλισμένο θωρηκτό;


Πόση δίψα φιγούρας και προβολής και επίδειξης
πρέπει να κουβαλάς για να οδηγηθείς σε μια κοινωνική επιλογή τόσο αδιανόητη για πολλούς που καταντά προκλητική για όλους; Προσωπικά αφήνω σε δεύτερη μοίρα τα περί «εθνικού συμβόλου» και περί «τιμής του πολεμικού ναυτικού». Αυτό που κυρίως με ενοχλεί (και δεν νομίζω ότι ενοχλεί μόνο εμένα...) είναι το θράσος μιας τάξης ανθρώπων που επιβάλλουν το γούστο τους «με τον παρά τους»... Και οι οποίοι επιπροσθέτως νομίζουν ότι «ο παράς τους» αποτελεί ένα είδος πιστοποιητικού αναγνώρισης και αποδοχής, ένα εισιτήριο για τα πάντα.


Διότι το θωρηκτό δεν προέκυψε μόνο του ούτε
ξαφνικά.


Στο κατάστρωμά του μαζεύτηκαν οι ίδιοι άνθρωποι
που ψωνίζουν συζύγους και φιλενάδες από την τηλεόραση, κάτι σαν νυφοπάζαρο με διαδικασίες τηλεμάρκετινγκ- να υπενθυμίσω ότι το ζεύγος που γλεντοκοπούσε στον «Αβέρωφ» μάς είχε ήδη απασχολήσει σε ατελείωτες συνέχειες με το ειδύλλιο, τους αρραβώνες, τα νυφικά, τα δώρα και τους γάμους του. Σε έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό με άλλα αντίστοιχα, κακόγουστα ζεύγη.


Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κοιτούν τον κόσμο
μέσα από τις φωτογραφίες κουτσομπολίστικων περιοδικών και δίνουν υπόσταση σε απερίγραπτες τηλεοπτικές εκπομπές, όταν δεν τις παρουσιάζουν κιόλας... Μια αυτιστική όσο και ασήμαντη παρέα περιφερόμενων ψώνιων που αλληλοϋβρίζονται και αλληλοχαϊδεύονται για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους. Που κυνηγούν την καταξίωση μέσα από τη δημοσιότητα και τη δημοσιότητα μέσα από την πρόκληση.


Ενας κόσμος ουσιαστικά ανύπαρκτος που με τον παρά του αγοράζει την κυρά του ώστε με την κυρά του να βαπτισθεί στην κολυμβήθρα
μιας αμφίβολης γκλαμουριάς. Ανθρωποι που «θεωρούνται διάσημοι επειδή είναι διάσημοι» (για να δανειστώ μια ανάλογη διατύπωση των «Τimes»...) χωρίς κανείς να έχει μάθει ποτέ την αιτία της διασημότητάς τους, ενίοτε ούτε καν του πλούτου τους.


Ευτυχώς, αυτή τη φορά ξεπέρασαν τόσο πολύ τα όρια που τους πήραν με τις πέτρες. Αλλά,
δυστυχώς, αυτή η φορά δεν είναι παρά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=338843&dt=20/06/2010

2 σχόλια:

ximaleo είπε...

Αυτό που με ενοχλεί στους Έλληνες δημοσιογράφους είναι πως ποτέ δε λένε ονόματα. Όλοι γράφουν για υπουργούς κατώτερους των περιστάσεων αλλά δεν λένε ποιοι είναι, για βουλευτές που κοιτάν να εξυπηρετήσουν τοπικά συμφέροντα αλλά δε λένε ποιοι είναι και τώρα έχουμε και κοσμικό ζευγάρι που μας απασχολεί καιρό τώρα, αλλά δε λένε ποιο είναι. Δε ξέρω φοβούνται τις μηνύσεις, είναι θέμα της αρχης προστασίας δεδομένων ή απλά με αυτό το τρόπο εκουσίως ή ακουσίως συντηρούν τον τρόπο που διεκπεραιώνεται μία συζήτηση στην Ελλάδα, επιφανειακά γεμάτη υπονοούμενα και γενικότητες. Και τέλος πάντων ποιο είναι αυτό το ζευγάρι και κυρίως γιατί δε νοίκιασε το Βέλος που είναι δεμένο δίπλα και είναι πιο trendy ή ακόμα καλύτερα το πιστό αντίγραφο της αθηναϊκής τριήρης που εκτίθεται στο διπλανό πάρκινγκ όπου δεν έχει και μπότζι για να μην κουνάει κιόλας...

Ανώνυμος είπε...

Το ζευγάρι προφανώς είναι τόσο γνωστό που δε χρειάζεται να αναφερθεί το όνομά. Όσο για τον Πρετεντέρη, μάλλον τα πήρε που δεν τον κάλεσαν.

Απο