Εθνική Ελλάδος μπράβο!

* Γκολ πετύχαμε, νίκη κάναμε και αν μη τι άλλο ότι και να γίνει σήμερα, η Εθνική από το Μουντιάλ με κάτω τα κεφάλια δεν θα φύγει. Κι ενώ μεγαλύτερα μεγέθη από εμάς είναι στη γκρίνια και μπροστά στο φάσμα ενός απρόσμενου αποκλεισμού, εμείς, χωρίς υπερβολές ή τρελές αισιοδοξίες, βρισκόμαστε στη γλυκιά προσμονή ενός πραγματικά μεγάλου αγώνα. Καλή επιτυχία! (stel – το σκίτσο είναι του Ανδρέα Πετρουλάκη στην Καθημερινή)

Εθνική Ελλάδος μπράβο! του Άλκη Γαλδαδά (στην ιστοσελίδα http://www.protagon.gr/ )

Δεν μας αναγνωρίζω εκεί κάτω στη Νότια Αφρική. Πλακώνονται Άγγλοι, Γάλλοι, Ολλανδοί, Νιγηριανοί, Ιβοριανοί. Και εμείς, οι Έλληνες, οι ατομιστές, οι δυσκολοκυβέρνητοι, με την προβληματική εκκίνηση, εμείς σκέτοι πρόσκοποι. Θυμάμαι ότι μου είχε κάνει από παλιά τρομερή εντύπωση η περιγραφή του πώς έτρωγαν οι παίκτες στις Ολλανδικές ομάδες. Χωριστά οι λευκοί, χωριστά όσοι δεν ήταν λευκοί και όσοι καταγόταν από τις (πρώην) αποικίες, Ολλανδικές Αντίλες κλπ. Ακόμη και παίκτες όπως ο τεράστιος Γκούλιτ είχαν αυτή τη μοίρα. Τώρα η Εθνική Ολλανδίας είναι άνω κάτω και με τα γνωστά «γιατί παίζει αυτός και όχι εγώ», «βάλε με μέσα» κλπ. Ο Ανελκά δίκαια ή άδικα έβρισε τον προπονητή του, αυτός τον έστειλε στη Γαλλία και οι παίκτες αρνήθηκαν να προπονηθούν. Όλοι οι Γάλλοι φυσικά είναι έξαλλοι με την Εθνική τους.

Στην Αγγλία παίκτες και φίλαθλοι ανταλλάσσουν και αυτοί… γαλλικά ενώ την Κυριακή το βράδυ, μια ομάδα με αρκετά μεγάλα ονόματα, αυτή της Ακτής Ελεφαντοστού, συμπεριφερόταν σαν ανεξέλεγκτη διαδήλωση. Παίζουν οι φίλοι του Ντρογκμπά. Οι παίκτες ήλθαν στα χέρια με τους Βραζιλιανούς ενώ τους έχουν ανάγκη όχι μόνο να παίξουν αλλά και να νικήσουν τους Πορτογάλους στον επόμενο αγώνα, μήπως και προκριθούν. Στον πάγκο δεν υπήρχε κανείς για να τους βάλει μυαλό. Εκεί καθόταν ένας καλοπερασάκιας προπονητής, ο Σβεν Γιέραν (και όχι Γκόραν) Έρικσον, ίσως ο μοναδικός Σουηδός που ψευτοδουλεύει, αντί να τα δίνει όλα (π.χ. Μέλμπεργκ) από όσους έχω υπόψη μου και δεν ασχολήθηκε ούτε με τον αγώνα ούτε με το να σβήσει τη φωτιά την αναμμένη από κάποιους ανόητους. Υπάρχουν και άλλα ανάλογα επεισόδια σε άλλες ομάδες.

Και έχεις και τη δική μας, την ελληνική ομάδα που είναι αυτό τον καιρό εκκλησία. Κάτι πεσίματα που έγιναν τις πρώτες ημέρες δεν συγκρίνονται με τα όσα γεμίζουν σήμερα τις σελίδες, τις χάρτινες και τις ηλεκτρονικές. Και υπάρχει και προπονητής που καμία σχέση δεν έχει με Ντομενέκ, Έρικσον ακόμη και Μαραντόνα. Το κορμί μου σήμερα, με την Αργεντινή, δεν θα το διατρέξουν ανατριχίλες εθνικιστικής προέλευσης είτε χάσουμε είτε κερδίσουμε και όλοι αυτοί με τις περικεφαλαίες και τις ασπίδες, πιο πολύ κάτι από πατρινά Μπουρμπούλια μου φέρνουν στο μυαλό παρά εθνικούς αγώνες. Θα καθίσω όμως μπροστά στην τηλεόραση σίγουρος ότι όλα αυτά τα παιδιά, και τα έντεκα μέσα στο γήπεδο και τα άλλα στον πάγκο το θεωρούν τιμή τους που βρίσκονται εκεί, δεν κάνουν αγγαρεία, θα προσπαθήσουν όσο μπορούν περισσότερο. Και η αξιοπρέπεια αξιοπρέπεια. Μπράβο τους!